کشت توت | آموزش 0 تا 100 کاشت توت

ویژگی های فیزیکی و گیاه شناسی توت

درخت توت از خانواده موراسه Moraceae است و به دلیل مقاومت بالا و میوه های پرخاصیت، در بسیاری از مناطق دنیا کشت می‌شود. این درخت علاوه بر میوه، به خاطر برگ های خود که غذای اصلی کرم ابریشم هستند اهمیت ویژه ای دارد.

ساقه و تنه درخت توت

درخت توت تنه ای ضخیم با پوست خاکستری و شکاف دار دارد. شاخه ها به صورت گسترده و پرپشت رشد می‌کنند و درخت می‌تواند به ارتفاع 10 تا 15 متر برسد.

ریشه درخت توت

درخت توت دارای یک سیستم ریشه ای قوی و گسترده است که به درخت اجازه می‌دهد در برابر خشکی و کم آبی مقاومت کند. این ریشه ها به خوبی در خاک های عمیق و نیمه سبک رشد می‌کنند.

برگ های درخت توت 

برگ های درخت توت ساده، بیضی شکل و به رنگ سبز روشن هستند. این برگ ها در گونه‌های مختلف تفاوت دارند که در پاییز به رنگ زرد در می‌آیند و می‌ریزند.

گل های درخت توت

گل‌های درخت توت کوچک و سبز رنگ هستند و به صورت خوشه‌ای رشد می‌کنند. این گل ها معمولا تک جنسه یا دوپایه اند. به این معنی که گل های نر و ماده ممکن است روی درخت های جداگانه یا روی یک درخت قرار داشته باشند.

میوه درخت توت

میوه توت به صورت خوشه ای از دانه های کوچک و فشرده تشکیل شده که شکل آن‌ها کشیده یا بیضی شکل است. طول میوه ها معمولا بین 1 تا 3 سانتی‌متر متغییر است. و رنگ میوه‌ها بسته به نوع گونه از سفید، زرد، صورتی کم رنگ، بنفش، سیاه و قرمز متفاوت است. طعم توت ها اغلب شیرین و در برخی گونه ها کمی ترش است. توت های سیاه معمولا طعم قوی‌تری نسبت به توت سفید دارند.

عمر و دوره باردهی درخت توت

درخت توت می‌تواند تا ده ها سال عمر کند و در برخی موارد حتی به بیش از 100 سال نیز می‌رسد. درختان توت معمولا از 3 تا 5 سالگی شروع به میوه دهی می‌کنند و اوج باردهی آن‌ها در حدود 10 سالگی است.

گرده افشانی درخت توت

درخت توت عمدتا از طریق باد گرده افشانی می‌کند. گردهای سبک و کوچک توسط جریان هوا از گل های نر به گل های ماده منتقل می‌شوند. به همین دلیل درختان توت باید در مکان‌هایی کاشته شوند که جریان هوای کافی برای انتقال گرده وجود داشته باشد. اما در برخی موارد حشرات گرده افشان مانند زنبورها نیز می‌توانند به انتقال گرده کمک کنند.

انواع توت

درخت توت دارای گونه‌ها و واریته‌های مختلفی است که هر یک ویژگی های خاصی از نظر رنگ، طعم، اندازه و کاربرد دارند. این تنوع باعث شده که توت در مناطق مختلف جهان کشت شود و در صنایع غذایی، دارویی و حتی نساجی کاربرد گسترده ای پیدا کند.

توت سفید (Morus alba)

توت سفید رایج‌ترین نوع توت است که بیشتر در آسیا، به ویژه در چین و ایران کشت می‌شود. این گونه برگ‌های نرمی دارد که غذای اصلی کرم ابریشم است. میوه‌های آن معمولا سفید، زرد مایل به کرم یا صورتی کم‌رنگ هستند. طعم آن ها شیرین و ملایم است و برای خشک کردن و مصرف تازه خوری بسیار مناسب است. در استان های گیلان و مازندران، خراسان رضوی، تهران و البرز و یزد و اصفهان کاشت توت سفید رواج دارد.

توت سیاه (Morus nigra)

توت سیاه درختی مقاوم‌تر به خشکی و سرما نسبت به توت سفید است. میوه‌های آن به رنگ بنفش تیره تا سیاه هستند و طعمی قوی تر، شیرین تر و کمی ترش دارند. توت سیاه به دلیل طعم خاص خود بسیار محبوب است و در تولید مربا و شربت، مصرف تازه‌خوری و استفاده در داروهای گیاهی به دلیل خواص آنتی اکسیدانی بالا کاربرد دارد. در استان های آذربایجان شرقی و غربی،‌ کردستان، همدان و زنجان کاشت توت سیاه رواج دارد.

توت شاهی (توت پاکستانی)

این نوع توت به دلیل اندازه بزرگ و شکل کشیده‌اش مشهور است.میوه ها به رنگ بنقش تیره یا سیاه هستند و طول آن ها به 10 تا 12 سانتی‌متر هم می‌رسد. طعم این توت بسیار شیرین و آبدار است. کاشت توت شاهی بیشتر در مناطق گرم و نیمه گرمسیر پاکستان و هند و قسمت‌های از ایران مانند استان سیستان و بلوچستان، هرمزگان و کرمان رواج دارد.

توت کاغذی (Broussonetia papyrifera)

 این گونه بیشتر به عنوان درخت زینتی و برای تولید الیاف کاغذی استفاده می‌شود. توت کاغذی دارای برگ های بزرگ و خشن و میوه های کوچک و نارنجی رنگ است و کمتر برای مصرف خوراکی به کار می‌رود. در استان های گیلان، مازندران و گلستان کاشت توت کاغذی رواج دارد.

توت هیبرید (دورگه)

این نوع توت حاصل ترکیب گونه‌های مختلف توت است و به منظور بهبود کیفیت میوه، افزایش مقاومت درخت به آفات و شرایط محیطی پرورش داده می‌شود. بسته به نوع ترکیب میوه‌ها می‌توانند سفید، قرمز، بنفش یا سیاه باشند و طعم آن ها از شیرین ملایم تا ترش متغیر است. در استان های خراسان رضوی، فارس و تهران کاشت توت دورگه رواج دارد.

توت بی‌دانه 

این نوع توت به صورت ژنتیکی یا از طریق پیوند تولید می‌شود و فاقد دانه‌های سخت است که آن را برای مصرف تازه و تهیه شربت و مربا بدون صاف کردن مناسب کرده است. توت بی‌دانه معمولا سفید یا سیاه است و طعمی شیرین دارد. در استان‌های گیلان و مازندران و خراسان جنوبی کاشت توت بی‌دانه رواج دارد.

توت زینتی

برخی گونه‌های توت، مانند توت مجنون بیشتر به عنوان درخت زینتی کاشته می‌شوند. این درختان شاخه‌های آویزان و زیبا دارند و در فضای سبز شهری استفاده می‌شوند. در استان های تهران، اصفهان، شیراز، مشهد و تبریز کاشت توت زینتی رواج دارد.